Leokadia Makarska-Čermák interpretuje słowa starej szkockiej piosenki do namalowanego przez nią cyklu obrazów „Zdobywanie i przemijanie”.

Woda jest szeroka…
Nie mogę się przez nią dostać na drugą stronę…
Ani nie mam skrzydeł, aby tam dolecieć…
Proszę… daj mi łódkę, która powiezie nas oboje…
I będziemy wiosłować razem …
Ja i moja miłość…

Gdzie miłość jest zasiana…
Tam obficie rośnie…
Rośnie i rozkwita jak róża czerwona…
Ma ona słodki i przyjemny zapach…
I żaden kwiat na Ziemi nie może być piękniejszy…

Już jest tu łódka i płynie przez morza…
Łódka jest obciążona a woda głęboka…
Aż zbyt głęboka…
Ale nie jest tak głęboka jak ta moja miłość…
Która sprawia, że nie wiem czy się topię,
Czy ciągle jeszcze płynę…

Oh… miłość jest piękna i delikatna…
Miłość jest klejnotem kiedy rozkwita…
Ale jak więdnie, zmienia się w chłód…
I znika zupełnie jak poranna rosa…

Wstecz